Afrikaanse eigenaardigheden

Een van de leuke aspecten van reizen is dat je in een andere cultuur alle eigenaardigheden (volgens mijn Nederlandse perspectief dan) kunt zien. Ik bedoel dit echt niet negatief want ieder land heeft natuurlijk zijn eigen gekkigheden! Als mensen van een andere cultuur naar Nederland komen moeten zij ook lachen om onze typische dingen. Zoals 1 koekje bij de koffie, onze directheid (of moet ik zeggen botheid) en bijvoorbeeld de rekening splitten als je uiteten gaat. Grappige Keniaanse eigenaardigheden die er voor mij uitsprongen waren de volgende:

• In Kenia is ongeveer 80% van de mensen christen. Dit komt dan overal terug. Zo vind je winkels met de namen als Jehova El Shaddai butchery, Glorious Hardware, Good Samaritan supermarket en Blessed electronics. Ook in het openbaar vervoer vind je dit terug. Op bussen en matatus (een soort mini busjes) staan leuzen als; Jezus our conqueror king of kings, In Jezus is salvation en In God we trust. Toch lijkt het er op dat ze dit toch ook vooral gebruiken als een soort geluks ding aangezien de meeste bussen en matatus als gekken rijden.

• Iedereen heeft hier een mobieltje die ze ook allemaal veelvuldig gebruiken! Toen wij bijvoorbeeld naar het wildpark in Nairobi gingen en in het busje zaten om wild te spotten zat achterin iemand uitgebreid te bellen en zaken te bespreken. In Nederland zou je denken, jo doe dat ding even weg je jaagt de dieren weg. Hier leek niemand zich er druk om te maken. Ook ging er tijdens de community meeting die ik de vorige keer beschreef om de haverklap een telefoon af. Ook hier keek niemand raar van op. Een slimme Keniaan heeft hierop ingespeeld door een systeem te bedenken waardoor je met je mobieltje kan betalen en dus nooit meer geld op zak hoeft te hebben. MPesa heet het en het is super handig! Zelfs bij de kleinste winkeltjes kun je met MPesa betalen, je hoeft alleen maar het nummer van het winkeltje op je mobiel in te toetsen en vervolgens het bedrag. De eigenaar kan dan gelijk op zijn mobiel kijken of het binnen is gekomen. Super innovatief dus! Daartegenover staat dan wel weer dat ze in heel Kitui maar op 2 plekken wifi hebben. Zelfs in het kantoor van Amref hebben we geen wifi…

• In het hotel waar we altijd skypen hebben ze ook een gym en we wilde die wel even zien. Het meisje van het hotel vertelde dat de entrée 300 shilling per keer is. Toen zei ze: “maar je kan ook per maand betalen” Wij dachten dat we dan een soort abbonement kregen waarbij je net als in Nl een gunstiger tarief krijgt. Dus toen we vroegen hoe duur is dat dan, keek ze ons een beetje beduusd aan en zei ze 30x 300 shilling. Afrikaanse logica;)

• De verwarring begon toen we afgesproken hadden dat we door Douglas (een van de chauffeurs) opgehaald zouden worden bij ons appartement en vervolgens onze begeleider zei dat we door Kenua opgehaald zouden worden. Wij vroegen nog, en Douglas dan? Nee jullie worden opgehaald door Kenua zei onze begeleider. Tot onze verbazing stond toch Douglas voor ons appartement. Ook zou Karin een interview hebben met ene Doris, toen er vervolgens een mevrouw het kantoor binnenkwam lopen die zich voorstelde als Kamene, schrok Karin dan ook dat ze haar ineens moest interviewen. Waar was Doris dan? Deze verwarring komt door de namen in Kenia. Bijna elke Keniaan heeft namelijk een traditional name (Kamene en Kenua) maar daarnaast hebben Kenianen ook een doopnaam. Dit is vaak een Engelse naam zoals Faith, Elisabeth, Doris, Douglas, Jeffrey en Peter. En aangezien wij buitenlands zijn steld iedereen zich dus voor met deze naam. Daarnaast hebben Kenianen nog een derde naam, dit is hun familienaam. Al die namen worden door elkaar gebruikt wat soms voor grappige en verwarrende situaties zorgt.

• Ook hier in Afrika probeer ik toch een beetje mileubewust te leven. Dit word me alleen erg moeilijk gemaakt in de supermarkt. Hier worden je boodschappen voor je ingepakt. De meneer die inpakt doet echt alles in tasjes. De eieren zitten bijvoorbeeld in een zakje die ook weer in een tasje word gedaan wat uiteindelijk weer in een grote tas gaat. Al dat plastic is dus niet echt mileubewust. Ik dacht hier ga ik niet aan bijdragen dus ik neem mijn tas mee. De inpakmeneer stond er alleen op om mijn tas met boodschappen in te pakken. Naif als ik was dacht ik dat dit wel goed zou komen. Helaas kwam ik erachter, toen ik beter keek, dat hij alsnog de boodschappen in tasjes had gedaan om vervolgens deze tasjes in mijn tas te stoppen. Mmmm tot zover mijn mileubewuste gedrag in Afrika.

Tot zover mijn Keniaanse eigenaardigheden. Hebben jullie nog leuke culturele verschillen op reizen meegemaakt?

Liefs Marienne

Ps. Volgende week ga ik beginnen met de focus groepen over menstruatie op scholen met de meiden. Heel spannend, maar daar heb ik ook heel veel zin in.