Onderzoek en het WK
Blijf op de hoogte en volg Marienne
15 Juni 2014 | Kenia, Kitui
Even een korte update. De laatste weken zijn best wel druk geweest. Eerst de community stay, de week erop zijn we weer naar een school geweest en tussendoor moest ik heel veel transcriberen. Met mijn onderzoek gaat het goed. Ondertussen heb ik al 4 scholen bezocht en volgende week ga ik naar de 5’de school. Een van de scholen die we bezocht hebben was zo rural en ver weg dat het niet te doen was om elke dag heen en weer te rijden. Daarom hebben we met de hele onderzoeksgroep in een hotel geslapen in Zombe. Zombe is een klein dorpje op 50 minuten rijden van de school, Amref heeft hier ook een klein kantoortje. In een hotel slapen klinkt misschien sjiek, maar dat was het niet! Toen we na een lange reis over alleen maar zandwegen met hobbels en gaten aankwamen bij het hotel was het chaos. Het leek wel of ze nog nooit zoveel gasten hadden gezien en ze moesten heel lang puzzelen om te kijken wie waar sliep, het leek wel of er niet genoeg kamers waren. Toen ik uiteindelijk de sleutel kreeg van mijn kamer en de deur opendeed keek in naar binnen in een donker hok en kwam de hitte me tegemoet, mijn kamer leek wel een sauna. Verder was de kamer 1 ruimte met een bed en een tafeltje. Daarnaast een klein afscheidingsmuurtje waarachter een gat in de grond zat met een douche erboven… Helaas kwam er geen water uit de kraan. Het leek alsof de gaten in de grond van de verschillende kamers verbonden waren met een soort van open buizen systeem want af en toe kwam er een lucht voorbij die me deed denken aan een buurman met buiktyfus. Na een poosje zeuren kregen we een teiltje water om onszelf te wassen en de ‘wc’ door te spoelen.
Na een lange dag onderzoek doen op de school kwamen we weer terug bij het hotel en kreeg ik te horen dat we die avond geit aten. Deze geit hadden ze net gekocht en zou geslacht worden. Omdat ik niet hypocriet wilde zijn, wilde ik graag zien hoe dit zou gebeuren. Op naar het Amref kantoor in Zombe waar hij geslacht zou worden. Ik hoorde dat Steve, een van de chauffeurs en tevens een Masai, hem zou slachten. Toen ik aan kwam lopen stond Steve al met een hele grote glimlach op zijn gezicht zijn twee messen te slijpen. Hij vertelde dat hij dit al zo vaak heeft gedaan en dat hij als Masai dit als klein jongetje al moest leren. Vond het best wel spannend want ik had nog nooit iemand een geit zien vermoorde. Zoals jullie misschien wel weten drinken de Masai soms ook het bloed van de dieren die ze opeten. Het bloed werd dus opgevangen en Steve nam er een lekker slokje van, verder at hij ook een van de niertjes rauw op. Bij de rest van het bloed werd zout gedaan zodat het zou stollen. Verder was het een beetje een gekke avond vond ik. Ik had namelijk zo’n Nederlands BBQ idee waarbij iedereen gezellig aan het kletsen is, met een drankje en wat eten erbij. Dit was niet echt zo, eigenlijk kwam het erop neer dat de Kenianen alleen maar bezig waren met de geit, het klaarmaken of het opeten ervan. Helaas niet echt veel geklets of een drankje erbij. Verder word echt alles van de geit gegeten. De ribben en wat andere stukken worden gegrild boven een vuurtje en de rest van het vlees (+wat botjes) word gekookt in een stew met wat ui, tomaat, peterselie en paprika erbij. Verder werd er ook een prutje gemaakt van de ingewanden die in het gestolde bloed gekookt werden. Ik heb een gegrilde rib op, een stuk lever, een stukje tong en een beetje van de stew op, uiteindelijk ben ik tot de conclusie gekomen dat ik niet zo van geit hou.
Het gekke van een lange tijd in het buitenland zijn is dat je alles wat Nederlands is meer gaat waarderen. Dingen die je eigenlijk stom vind zijn nu wel okey, en dingen die je wel leuk vind zijn nu echt heel leuk. Marloes, Karin en ik hadden dan ook heel veel zin in het WK. Vorige weekend hebben we ons hele huis versierd met oranje vlaggetjes en ballonnen om al in de stemming te komen.
Vrijdag was het dan eindelijk zover, voordat we naar het kantoor gingen hebben we ons in onze oranje outfitjes gehesen en bepakt met oranje ballonnen en schmink zijn we op weg naar het kantoor gegaan. Daar aangekomen hebben we de oranje ballonnen opgehangen en de wangen van onze collega’s geschminkt met vlaggetjes. Op weg naar het restaurant/de bar waar we de wedstrijd zouden gaan kijken kwamen we 2 andere Nederlandse jongens tegen die hier ook stage lopen, natuurlijk gelijk afgesproken om met zijn allen te kijken. Verder hadden we ook afgesproken met een collega en namen de NL’se jongens ook nog 4 collega’s mee. Een superleuk gemêleerd gezelschap om de wedstrijd mee te kijken. En wat een feestje was het! Heel veel Kenianen die aan het dansen waren werden overgehaald, door ons enthousiasme en plezier, om ook te kijken en stonden ook bij elk doelpunt te juichen. Na afloop hebben we de overwinning natuurlijk gevierd met een Afrikaans dansje! Hopelijk hebben we woensdag weer een reden voor een dansje!
Liefs Marienne
Na een lange dag onderzoek doen op de school kwamen we weer terug bij het hotel en kreeg ik te horen dat we die avond geit aten. Deze geit hadden ze net gekocht en zou geslacht worden. Omdat ik niet hypocriet wilde zijn, wilde ik graag zien hoe dit zou gebeuren. Op naar het Amref kantoor in Zombe waar hij geslacht zou worden. Ik hoorde dat Steve, een van de chauffeurs en tevens een Masai, hem zou slachten. Toen ik aan kwam lopen stond Steve al met een hele grote glimlach op zijn gezicht zijn twee messen te slijpen. Hij vertelde dat hij dit al zo vaak heeft gedaan en dat hij als Masai dit als klein jongetje al moest leren. Vond het best wel spannend want ik had nog nooit iemand een geit zien vermoorde. Zoals jullie misschien wel weten drinken de Masai soms ook het bloed van de dieren die ze opeten. Het bloed werd dus opgevangen en Steve nam er een lekker slokje van, verder at hij ook een van de niertjes rauw op. Bij de rest van het bloed werd zout gedaan zodat het zou stollen. Verder was het een beetje een gekke avond vond ik. Ik had namelijk zo’n Nederlands BBQ idee waarbij iedereen gezellig aan het kletsen is, met een drankje en wat eten erbij. Dit was niet echt zo, eigenlijk kwam het erop neer dat de Kenianen alleen maar bezig waren met de geit, het klaarmaken of het opeten ervan. Helaas niet echt veel geklets of een drankje erbij. Verder word echt alles van de geit gegeten. De ribben en wat andere stukken worden gegrild boven een vuurtje en de rest van het vlees (+wat botjes) word gekookt in een stew met wat ui, tomaat, peterselie en paprika erbij. Verder werd er ook een prutje gemaakt van de ingewanden die in het gestolde bloed gekookt werden. Ik heb een gegrilde rib op, een stuk lever, een stukje tong en een beetje van de stew op, uiteindelijk ben ik tot de conclusie gekomen dat ik niet zo van geit hou.
Het gekke van een lange tijd in het buitenland zijn is dat je alles wat Nederlands is meer gaat waarderen. Dingen die je eigenlijk stom vind zijn nu wel okey, en dingen die je wel leuk vind zijn nu echt heel leuk. Marloes, Karin en ik hadden dan ook heel veel zin in het WK. Vorige weekend hebben we ons hele huis versierd met oranje vlaggetjes en ballonnen om al in de stemming te komen.
Vrijdag was het dan eindelijk zover, voordat we naar het kantoor gingen hebben we ons in onze oranje outfitjes gehesen en bepakt met oranje ballonnen en schmink zijn we op weg naar het kantoor gegaan. Daar aangekomen hebben we de oranje ballonnen opgehangen en de wangen van onze collega’s geschminkt met vlaggetjes. Op weg naar het restaurant/de bar waar we de wedstrijd zouden gaan kijken kwamen we 2 andere Nederlandse jongens tegen die hier ook stage lopen, natuurlijk gelijk afgesproken om met zijn allen te kijken. Verder hadden we ook afgesproken met een collega en namen de NL’se jongens ook nog 4 collega’s mee. Een superleuk gemêleerd gezelschap om de wedstrijd mee te kijken. En wat een feestje was het! Heel veel Kenianen die aan het dansen waren werden overgehaald, door ons enthousiasme en plezier, om ook te kijken en stonden ook bij elk doelpunt te juichen. Na afloop hebben we de overwinning natuurlijk gevierd met een Afrikaans dansje! Hopelijk hebben we woensdag weer een reden voor een dansje!
Liefs Marienne
-
15 Juni 2014 - 20:20
Rachel:
Wat een geweldige fotos!!! 1 minder leuke dan....
van die geit die ze gaan slachten en t bloed daarvan. BAH dat ze dat allemaal opeten....
maar die WK fotos zijn superrr!! Of je nu in de kraplap keek of in Kenia, het was echt een feestje waard.
Alleen die afrikaanse dansen zien er vast een stuk mooier uit dan dan Neferlandse gehos!!
Dikke kus! -
15 Juni 2014 - 20:45
Esther:
Hi lieve mar! Wat leuk om te lezen! Wat naar van die geit haha en die foto s brrrrrr en dat hotel... het doet me een beetje denken aan zo n fransw toilet^^ leuk dat jullie je enthousiasme hebben kunnen laten tonen met het wk! Wat was het eeen mooie avond! Veel plezier en succes verder chick! Kus -
15 Juni 2014 - 22:02
Jannie En Alfred:
Hey Marienne,
Beeeeeeeeeeeeeeeh..........
Arme geit, wat maak je toch allemaal mee!
Wat een leuke foto's, vooral met die kinderen.
Veel plezier en succes, doei! -
15 Juni 2014 - 22:12
Ruud En Anita:
Lieve mar, wAt een ervaringen weer. We hebben gelachen om de buurman met buikklachten!! Je verhaal was weer geweldig meis. We vinden het iedere keer weer leuk om te lezen. Bijzonder hoe jij dan het wk volgt in het verre Afrika. Oranje kom je overal tegen. Hier was het natuurlijk ook een feestje. Heel veel sukses met je onderzoek en blijf vooral schrijven. Hier is alles oké. Bijna weer opa en oma. Je hoort het wel. Dikker knuffel van de groepies -
20 Juni 2014 - 10:53
Ruben En Cinda:
Aaaaaah Mar wat zielig van dat geitje, maar ontzettend stoer van je dat je er naar durfde te kijken en het zelfs gegeten hebt. Nog even en je mag je ervaringen samen met je schatje in real life delen.
Succes nog even met alles daar, voor je het weet ben je weer terug.
We hebben inmiddels iemand achtergelaten om op Ed te passen :)
Liefs van ons
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
