Onderzoek
Blijf op de hoogte en volg Marienne
18 Mei 2014 | Kenia, Kitui
Zoals ik in mijn vorige stuk heb geschreven was het de bedoeling dat ik deze week naar de eerste school zou gaan voor mijn onderzoek. Maandag zouden we voor het eerst vertrekken naar een primary school in Mutito. Mutito werd door mijn begeleider omschreven als ‘very very rural’. Ik was dus benieuwd waar ik terecht zou komen. Toen ik maandag op kantoor kwam was er helaas de hele dag geen auto beschikbaar dus het werd toch een dagje uitgesteld. Lekker Afrikaans. Maar goed dinsdagochtend was er wel een auto beschikbaar dus konden we eindelijk vertrekken naar Mutito.
Voordat we echter in Mutito aankwamen moesten we eerst 2,5 uur rijden over zandwegen met alleen maar gaten en hobbels. Douglas, onze chauffeur zei dan ook: ‘I am always very tired when I arrive at Mutito’. Mmmm er stond ons dus iets te wachten. Ondanks al de hobbels en gaten heb ik die 2,5 uur heen en terug elke keer weer genoten. De omgeving was zo verschrikkelijk mooi. Onderweg reden we over fel rode wegen met langs de kant van de weg bomen met fel gele bloemen. We reden door en langs groene bergen, savanne, rotsen en ondertussen schoten er eekhoorns over de weg heen. Soms moesten we plotseling hard remmen omdat er een kudde koeien of geiten op de weg liep. Langs de kant van de weg liepen vrouwen met ezels die water droegen en fietste mannen op gammele fietsen. Af en toe ook bizarre taferelen, zoals een dak die volgepropt was met kippen. De ramen stonden open, de muziek stond aan en de wind waaide door mijn haren. Ik heb van de ritjes genoten!
Eenmaal aangekomen bij de school werden we met open armen ontvangen. Na een gesprek met de hoofdmeester werd alles gelijk geregeld, super efficiënt dus. Na een voorstel rondje in de klassen 6 tot en met 8 werden er 10 meiden geselecteerd waarmee ik een focus groep kon doen. Na 10 minuten stonden ze paraat. Omdat menstruatie een lastig onderwerp kan zijn voor meiden van 12-16 jaar oud was het belangrijk dat ik ze eerst wat beter zou leren kennen zodat ze een beetje aan mij zouden wennen. De meiden in Afrika zijn gek op touwtje springen dus hoe kon dit niet beter dan touwtje springen. Daar stond ik dan, onder een grote boom op een schoolplein in Afrika met de bergen op de achtergrond en een springtouw in mijn hand.
Woensdagochtend werd ik met kriebels in mijn buik wakker. Vandaag zou ik echt mijn focus groep gaan doen met de meiden die ik gisteren had leren kennen. Natuurlijk had ik me goed voorbereid, maar hoe zouden de oefeningen die ik in Nederland verzonnen had nu echt gaan. Zouden ze wel wat zeggen of zouden ze te verlegen zijn om te praten? Eenmaal aangekomen bij de school zaten de meiden al klaar op hun schoolbankjes onder een boom. Ondanks dat ze erg verlegen waren heb ik toch het gevoel dat ze het wel leuk vonden en met het transcriberen van de data kwam er toch nog best veel uit.
Donderdag gingen we voor de laatste keer naar de school. Tijdens dit gedeelte van de focus groep kwamen de meiden al iets meer los en waren ze al iets minder verlegen. Tussendoor heb ik nog even gekletst met de meiden en ze vertelde me dat ze dokter, verpleegkundige of leraar wilde worden. Als cadeautje hebben we ze een groepsfoto gegeven die we dinsdag na het touwtje springen gemaakt hadden. Ze waren super enthousiast toen ze de foto kregen. Na het uitdelen van de foto’s moest ik vertellen dat dit de laatste keer was dat ik hier was, dit vond ik eigenlijk best wel moeilijk. Het zijn zulke lieve en leuke meiden, ik hoop echt dat ze allemaal dokter, leraar of verpleegkundige worden en hopelijk heel veel goede dingen gaan doen! Na het afscheid van de meiden had de school nog een klein optreden met zang en dans geregeld. Super leuk, helaas moest ik op een gegeven moment met mijn witte heupen mee gaan doen. Beetje gênant, maar wel grappig.
Al met al was de eerste school een succes en ik hoop dat ik bij de volgende scholen ook weer van die lieve meiden ontmoet!
Liefs Marienne
Voordat we echter in Mutito aankwamen moesten we eerst 2,5 uur rijden over zandwegen met alleen maar gaten en hobbels. Douglas, onze chauffeur zei dan ook: ‘I am always very tired when I arrive at Mutito’. Mmmm er stond ons dus iets te wachten. Ondanks al de hobbels en gaten heb ik die 2,5 uur heen en terug elke keer weer genoten. De omgeving was zo verschrikkelijk mooi. Onderweg reden we over fel rode wegen met langs de kant van de weg bomen met fel gele bloemen. We reden door en langs groene bergen, savanne, rotsen en ondertussen schoten er eekhoorns over de weg heen. Soms moesten we plotseling hard remmen omdat er een kudde koeien of geiten op de weg liep. Langs de kant van de weg liepen vrouwen met ezels die water droegen en fietste mannen op gammele fietsen. Af en toe ook bizarre taferelen, zoals een dak die volgepropt was met kippen. De ramen stonden open, de muziek stond aan en de wind waaide door mijn haren. Ik heb van de ritjes genoten!
Eenmaal aangekomen bij de school werden we met open armen ontvangen. Na een gesprek met de hoofdmeester werd alles gelijk geregeld, super efficiënt dus. Na een voorstel rondje in de klassen 6 tot en met 8 werden er 10 meiden geselecteerd waarmee ik een focus groep kon doen. Na 10 minuten stonden ze paraat. Omdat menstruatie een lastig onderwerp kan zijn voor meiden van 12-16 jaar oud was het belangrijk dat ik ze eerst wat beter zou leren kennen zodat ze een beetje aan mij zouden wennen. De meiden in Afrika zijn gek op touwtje springen dus hoe kon dit niet beter dan touwtje springen. Daar stond ik dan, onder een grote boom op een schoolplein in Afrika met de bergen op de achtergrond en een springtouw in mijn hand.
Woensdagochtend werd ik met kriebels in mijn buik wakker. Vandaag zou ik echt mijn focus groep gaan doen met de meiden die ik gisteren had leren kennen. Natuurlijk had ik me goed voorbereid, maar hoe zouden de oefeningen die ik in Nederland verzonnen had nu echt gaan. Zouden ze wel wat zeggen of zouden ze te verlegen zijn om te praten? Eenmaal aangekomen bij de school zaten de meiden al klaar op hun schoolbankjes onder een boom. Ondanks dat ze erg verlegen waren heb ik toch het gevoel dat ze het wel leuk vonden en met het transcriberen van de data kwam er toch nog best veel uit.
Donderdag gingen we voor de laatste keer naar de school. Tijdens dit gedeelte van de focus groep kwamen de meiden al iets meer los en waren ze al iets minder verlegen. Tussendoor heb ik nog even gekletst met de meiden en ze vertelde me dat ze dokter, verpleegkundige of leraar wilde worden. Als cadeautje hebben we ze een groepsfoto gegeven die we dinsdag na het touwtje springen gemaakt hadden. Ze waren super enthousiast toen ze de foto kregen. Na het uitdelen van de foto’s moest ik vertellen dat dit de laatste keer was dat ik hier was, dit vond ik eigenlijk best wel moeilijk. Het zijn zulke lieve en leuke meiden, ik hoop echt dat ze allemaal dokter, leraar of verpleegkundige worden en hopelijk heel veel goede dingen gaan doen! Na het afscheid van de meiden had de school nog een klein optreden met zang en dans geregeld. Super leuk, helaas moest ik op een gegeven moment met mijn witte heupen mee gaan doen. Beetje gênant, maar wel grappig.
Al met al was de eerste school een succes en ik hoop dat ik bij de volgende scholen ook weer van die lieve meiden ontmoet!
Liefs Marienne
-
18 Mei 2014 - 18:48
Schoonmaak:
Lieve Mariënne
We genieten van je verhalen en zie alles zo gebeuren en hoe herkenbaar voor ons!
Fijn dat er een begin is gemaakt met het doel waarvoor je daar bent!
Geniet van alles om je heen.
Liefs van ons. -
18 Mei 2014 - 18:51
Schoonmama:
Foutje. Schoonmama , weet de computer geen raad, die maakt er schoonmaak van :-p -
19 Mei 2014 - 09:25
Rachel:
Wat een super mooi verhaal heb je geschreven. Je gevoel komt er helemaal in terug!!
Dikke kus! -
19 Mei 2014 - 20:55
Esther:
Hi liefie! Wat ontzettend leuk om te lezen en zo gaaf ook dat je nu echt met je onderzoek gestart bent en je eerste data verzameld hebt. Het lijkt mij ook erg spannend om met die meiden in contact te komen, tis toch maar afwachten wat ze van zo n witte knapperd vinden haha ik hoop dat ze veel met je zullen delen, ook bij de andere scholen!
Geniet van alle mooie momenten chick! -
19 Mei 2014 - 20:56
Esther:
Ps. wat een gave foto s!! Die auto met die kippen hahaha geweldig! -
19 Mei 2014 - 22:48
Ruud En Anita:
Hoi mar, wat was dit weer een leuk verhaal. Machtig interessant allemaal.wij genieten ervan, dus blijf vooral schrijven hoor. Wij gaan in augustus naar gambia. Lijkt me ook zo bijzonder.
De foto van de auto is geweldig!! Dat kunnen wij ons in Nederland echt niet voorstellen.
Dikke knuffels van ons allemaal -
25 Mei 2014 - 19:59
Reina Smit:
Hey Marienne,
Wat een belevenis zo n Africa-avontuur! En die kippen! Geweldig. Waar hebben we het dan in Nederland dan over he? Fijn om te horen , dat je het naar je zin hebt nu.
En heel leuk om je verhalen te lezen. Ik vind je onderzoek heel bijzonder , ben benieuwd wat je allemaal nog gaat ontdekken. Geniet ervan lieverd! Je zult hier later nog heel vaak aan terug denken en het zal je een nog mooier "niche" maken. Dikke zoen, tante Reina
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
